Irma van Dijk, geboren in 1974, laat zich tijdens het schilderen van voornamelijk abstracte figuratieve en non-figuratieve kunst vaak inspireren door moderne electronische muziek. Het omzetten van geluid in abstracte beelden gebeurt gevoelsmatig. Het creatieve schilderproces heeft in haar visie een aantal raakvlakken met het produceren van muziek, al zijn dit twee totaal verschillende disciplines. Dit vertelt zij uit persoonlijke ervaring omdat zij tevens co-producer is geweest en bekend is met het componeren van moderne electronische muziek. Van oorsprong schilderde Irma van Dijk voornamelijk realistische landschappen en maakte in de loop der tijd een overgang door naar abstracte composities. Lijkend op een golfbeweging schildert zij momenteel wederom figuratief, maar nog steeds is de muziek een grote inspiratiebron. Haar visie op schildergebied is dat het geheel meer is dan de som der delen. 'Ik probeer alles in het leven zoveel mogelijk in samenhang te zien, in een groter geheel. Puur lineair denken komt niet zo vaak voor bij mij en dus ook niet in mijn schilderijen. Niet alles hoeft een specifieke reden of oorzaak te hebben, maar valt, meestal achteraf, te bezien vanuit meerdere invalshoeken. Niets is wat het lijkt, alleen wat je zelf wil zien of waartoe je gedwongen wordt'. 'De manier waarop is voor mij van belang...Dat houdt in dat ik het in mijn tijdsgeest belangrijk vind om stil te staan bij de manier waarop ik iets naar buiten draag en de manier waarop ik communiceer en me niet alleen maar focus op de inhoud. De maakbaarheid van de wereld valt als het ware door de mand en het keurslijf verdwijnt'.